Monday 11 May 2009

"Στηρίζουμε Ελληνικά Προϊόντα" και λοιπές πατριωτικές προσπάθειες καθοδήγησης των μαζών

Έλαβα ένα email την περασμένη εβδομάδα, μέρος των πολυάριθμων forwards που όλοι μας λίγο-πολύ λαμβάνουμε κάθε εβδομάδα, το οποίο αναφερόταν στο τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, οι Έλληνες καταναλωτές, προκειμένου να εμποδίσουμε την επιδείνωση της κρίσης στην Ελλάδα.

Έλεγε λοιπόν το email, γραμμένο από κάποιον κύριο Κων/νο Μαυρίκο, Οικονομολόγο, MSc Marketing and Communications (ουδέν σχόλιο για την αντιστοιχία εργασιακού τίτλου και τίτλου σπουδών), ο οποίος δηλώνει με έμφαση ότι «στηρίζοντας τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες στηρίζουμε τις θέσεις εργασίας μας και δημιουργούμε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες μας».

Το πλήρες κείμενο ακολουθεί:


Αντιμετωπίζοντας την Οικονομική Κρίση
Κωνσταντίνος Μαυρίκος, Οικονομολόγος, MSc Marketing & Communications

Λίγο έως πολύ νομίζω πως όλοι έχουν αντιληφθεί τη μεγάλη Οικονομική Κρίση που εξελίσσεται σε όλο τον κόσμο. Δε θα προχωρήσω σε Αναλύσεις των Αιτιών,ούτε σε Προβλέψεις επιδείνωσης, που λίγο πολύ όλοι τις αναμένουν. Αντίθετα, κρίνω πολύ σημαντικό να δώσω μια κρίσιμη σύσταση που μπορεί να εμποδίσει σε ένα βαθμό την Επιδείνωση που όλοι περιμένουμε.
Στηρίξτε τα Ελληνικά προϊόντα και τις Υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας! Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους:
Αντί για τυρί γκούντα, ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ.
Αντί για κόκα κόλα, πέπσι κόλα, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Έψα.
Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Kraft, Βεργίνα ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά.
Αντί για μακαρόνια Barilla, Misko, που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα.
Αντί για προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά.
Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπος).
Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl, αγοράστε γάλα ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ.
Αντί για ουίσκι, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά.
Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ.
Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδος, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!
Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων Αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ.
Δείτε τις επιπτώσεις τους:
1. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών Εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της Ανεργίας. Αντίθετα, ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε τη διατήρηση και την αύξηση των θέσεων εργασίας!
2. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών, που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς.
Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες οικογένειες θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά! Ή, πιο απλά, 1.000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον! Αλλάζοντας απλώς την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά, σκεφτείτε ότι, αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100.000-150.000 συμπατριωτών μας! Επομένως, όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων. Αγαπητοί Συμπατριώτες, ΜΠΟΡΟΥΜΕ!


Και διερωτώμαι: Σε αυτή την υπέροχη κοινωνία της πληροφορίας που ζούμε, που έχουμε πρόσβαση σε πολλά κανάλια ενημέρωσης και άρα η ποιότητα της ενημέρωσής μας θεωρητικά αυξάνεται, πώς φιλτράρουμε τις πληροφορίες που στέκουν από αυτές που παρουσιάζονται με αληθοφάνεια και επιχειρήματα αλλά χωλαίνουν από παντού;

Εξηγούμαι:

Το συγκεκριμένο άρθρο αποφεύγει να αναφέρει το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι πολυεθνικές οι οποίες εισάγουν προϊόντα στη χώρα μας το κάνουν μέσω ενός αμιγώς ελληνικού franchise, το οποίο έχει έδρα την Ελλάδα, απασχολεί Έλληνες και φορολογείται από το ελληνικό κράτος. Ένας μεγάλος αριθμός μάλιστα εξ’αυτών έχουν εργοστάσιο και στην Ελλάδα.

Δίνει επίσης «πιο απλά» το παράδειγμα ότι «1,000 οικογένειες που μαζί ξοδεύουν συνολικά 500 χιλιάδες ευρώ ετησίως μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον!». Αυτό προϋποθέτει τρία πράγματα:

  1. ότι οι αυξημένες πωλήσεις μιας εταιρείας απαιτούν αναλογικά περισσότερους ανθρώπους στην παραγωγή, πράγμα που δεν ισχύει στην εποχή του αυτοματισμού της παραγωγικής διαδικασίας
  2. ότι τα επιπλέον κέρδη από μια ελληνική εταιρεία σε περίοδο κρίσης θα επενδυθούν αυτούσια σε νέες θέσεις εργασίας
  3. ότι αυτές οι 100 νέες θέσεις εργασίας θα αμείβονται με τα κέρδη αυτά, δηλαδή 500,000 / 1,000 = 5,000 ευρώ ετησίως.

Ό,τι και να πω είναι λίγο.

Προκειμένου να προτιμήσουμε τις «ελληνικές εταιρείες», πρέπει κι αυτές να φροντίσουν να γίνουν πιο ανταγωνιστικές σε θέματα τιμής-ποιότητας.

Μέχρι τότε και εισαγόμενα προϊόντα θα αγοράζουμε αν είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα ελληνικά, και διακοπές στο εξωτερικό θα κάνουμε αν είναι πιο φτηνές και πιο ποιοτικές από την Ελλάδα (που ειδικά φέτος, μιας και η κίνηση αναμένεται πολύ μειωμένη, θα προσπαθήσουν να βγάλουν τα ίδια κέρδη αυξάνοντας απλά τις τιμές) και θα γελάμε με οποιοδήποτε αντίστοιχο «κάλεσμα στήριξης του Έλληνα επιχειρηματία» που δίνει θέσεις εργασίας στους «Συμπατριώτες» μας.

Thursday 7 May 2009

Λένα Πλάτωνος, Γιάννης Παλαμίδας, Μάρθα Φριτζήλα, Etten, Κωνσταντίνος Βήτα live στο Κύτταρο

Μια στιγμή που περίμενα αρκετά χρόνια είχα την ευκαιρία να ζήσω χθες, στη μουσική σκηνή Κύτταρο-Live. Από τότε που ανακάλυψα τη Λένα Πλάτωνος, η πρωτοποριακή μουσική της και το μυστήριο που περιέβαλλε τους στίχους αλλά και το άτομό της με μάγευαν όσο λίγα άλλα πράγματα. Και όταν έκανε τη θριαμβευτική της επιστροφή το καλοκαίρι του 2008 με νέο δίσκο και καταπληκτική συναυλία στο Ηρώδειο εγώ ήμουν στρατιώτης στη Λήμνο.

Το πλήρωμα του χρόνου λοιπόν ήρθε και για μένα, ένα σχεδόν χρόνο μετά, σε ένα χώρο ο οποίος κουβαλάει αρκετή ιστορία ώστε να φιλοξενήσει μια τόσο μεγάλη καλλιτέχνιδα.

Το άρτι ανακαινισμένο Κύτταρο αναμενόμενα δε γέμισε Τετάρτη βράδυ, αλλά τουλάχιστον όσοι ήταν εκεί ήξεραν γιατί είχαν έρθει, τι να περιμένουν και πόσο να το εκτιμήσουν.

Η συναυλία ξεκίνησε στις 10, υπό τους ήχους του δυνατού «Σ’αγάπησα», ηχογραφημένου, με άδεια σκηνή και προβολή video art. Μόλις τελείωσε το κομμάτι εμφανίστηκε το συγκρότημα, μαζί με τη Λένα Πλάτωνος, τη Μάρθα Φριτζήλα και την Etten. Μινιμαλιστική η παρουσία της Λένας Πλάτωνος, η οποία κάθισε στο πιάνο της (στολισμένο με ένα φωτιστικό που σίγουρα είχε φέρει από το σπίτι της) και τραγούδησε/απήγγειλε λίγα κομμάτια (κυρίως από το νέο δίσκο της «Ημερολόγια») ενώ σε άλλα έκανε δεύτερα φωνητικά στο Γιάννη Παλαμίδα.

Τα κομμάτια που αγαπήσαμε ήταν όλα εκεί. Παρατίθενται όσα θυμάμαι χωρίς κάποια σειρά:

Τι νέα ψιψίνα; (ξεκίνησε και έκλεισε τη συναυλία)
Εμιγκρέδες της Ρουμανίας
Μάρκος (ο Κωνσταντίνος Βήτα τραγουδούσε, οι υπόλοιποι, κλαίγοντας, ψάχναμε χαρτομάντηλα)
Κυψέλη
Πτήση 201
Σαμποτάζ (λίγο πριν το τέλος)
Ραντεβού στην Όαση
Αλίμονο
Άνοιξη
Θάλασσα
Πρωτομαγιά (είναι απερίγραπτο το συναίσθημα του να ακούς τη Λένα Πλάτωνος να τραγουδάει «Είμαι ευτυχισμένη»)
Ντορούτσκα
Ρόζα Ροζαλία
Χορός των Μπιζελιών
Σαμσάρα
Το κοπερτί

Επίσης ακούστηκαν 2 κομμάτια από τον προσωπικό δίσκο του Γιάννη Παλαμίδα («Δωρητής Σώματος» και «Εκφωνήτρια», με δεύτερα φωνητικά από τη Λένα Πλάτωνος) και ένα της Etten, καθώς και αρκετά άλλα τα οποία μας συγκίνησαν και μας έκαναν να θυμηθούμε στιγμές από κάθε φάση της ζωής μας.

Μοναδική μου ένσταση η Μάρθα Φριτζήλα, την οποία αν και σέβομαι πολύ ως καλλιτέχνιδα, δε βρήκα να ταιριάζει στο ρόλο της. Δε μου φάνηκε να νιώθει αυτά που τραγουδούσε και η προσπάθειά της να δώσει το προσωπικό της στίγμα στα τραγούδια της Λένας Πλάτωνος μάλλον την απομάκρυνε από αυτά.

Η Etten αντιθέτως, και καταπληκτική φωνή, και όμορφη σκηνική παρουσία και πολύ συναίσθημα, ανυπομονώ να ακούσω και τον ολοκληρωμένο της δίσκο μέσα στις επόμενες ημέρες.

Ο Γιάννης Παλαμίδας, βετεράνος πλέον και στο χώρο του τραγουδιού και στα τραγούδια που ερμήνευσε με εξέπληξε με τη φωνή του και τις υψηλές οκτάβες που με χαρακτηριστική άνεση έπιανε.

Ο Κωνσταντίνος Βήτα εμφανίστηκε, τραγούδησε δυο κομμάτια και έφυγε, ήσυχα, απέριττα, αλλά ταυτόχρονα έντονα. Μετά τη Λένα Πλάτωνος είναι ο μόνος που 8α μπορούσα να φανταστώ να τραγουδάει το «Μάρκο»

Τέλος, το υπόλοιπο συγκρότημα ήταν πολύ δεμένο, όλα τα μέλη διαλεγμένα ένα-ένα από την ίδια τη Λένα Πλάτωνος και, από όσο μπορώ να κρίνω, όλα άριστες επιλογές.

Σε γενικές γραμμές ήταν ένα πολύ συναισθηματικά φορτισμένο live, σε πολύ ζεστή ατμόσφαιρα, από αυτά που θυμάται κανείς για πολύ καιρό. Ελπίζω μόνο η Λένα Πλάτωνος να μην εξαφανιστεί πάλι και να συνεχίσει να μας χαρίζει αριστουργήματα.

«Ραντεβού στην όαση στις 10.30, κοίτα μη χαθείς στα σκοτεινά…»