Απλά και μόνο για τη φάση, αυτό το blog post γράφεται χωρίς τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος. Laptop με μπαταρία, wireless σύνδεση με iPhone και tethering για internet, φωτισμός από κεριά...
Την ίδια στιγμή, στην απέναντι πολυκατοικία βλέπουν τον αγώνα της Εθνικής με το Ισραήλ, με όλα τα φώτα αναμμένα και την ένταση στη διαπασών...
Δεν πιστεύω ότι αυτή η κίνηση κάνει κάτι για το περιβάλλον μας, ούτε για τη νοοτροπία μας. Οι περισσότεροι από αυτούς που το τηρούν νομίζω πως έτσι κι αλλιώς πρόσεχαν στην καθημερινότητά τους τις σπατάλες ενέργειας. Το θέμα είναι οι υπόλοιποι (και είναι πολλοί) που απλά δεν ασχολούνται. Άλλωστε δεν είναι αυτοί που θα νιώσουν τα επακόλουθα των σπαταλών τους, ίσως δεν είναι καν τα παιδιά τους. Είναι όμως σίγουρα τα δικά μου παιδιά, και αυτά, αν και αγέννητα, αξίζουν το καλύτερο.
Στο κάτω κάτω δεν είναι και τόσο άσχημα.
Πώς θα ήταν αν κάθε μέρα κοβόταν για μια ώρα το ηλεκτρικό;
Πώς θα ήταν αν για 5 λεπτά κάθε μέρα όλοι ξεχώριζαν τα ανακυκλώσιμα σκουπίδια τους από τα υπόλοιπα και τα πέταγαν στους κατάλληλους κάδους;
Ή, όπως έλεγε ένας καθηγητής μου, πώς θα ήταν τα πράγματα αν κάθε μέρα για 5 δευτερόλεπτα αντιστρεφόταν η βαρύτητα; Τι αλλαγές θα επέφερε αυτό στη ζωή μας;
Όλα μια what-if analysis είναι.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Βέβαια όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε χτες (με αφορμή αυτή την υστερική κίνηση του κλείνω τα φώτα Σάββατο βράδυ, έτσι γιατί όλοι οι άλλοι θα το κάνουν), σκέψου πόσο μεγαλύτερο και ουσιαστικό νόημα θα είχε αυτή η κίνηση εάν γινόταν όχι κατά τη διάρκεια του προσωπικού μας χρόνου αλλά του επαγγελματικού; Αλλά, οι εταιρείες δεν θα επέτρεπαν ποτέ κάτι τέτοιο...
ReplyDeleteΓια να μην σχολιάσω την απίστευτη σπατάλη πόρων που προηγήθηκε της "Ώρας της Γης" με σκοπό τη διαφήμισή της(βλέπε άπειρα διαφημιστικά χαρτάκια πχ στο Public).